پارکینسون نوعی بیماری است که بیشتر افراد سالخورده را درگیر میکند؛ اما در جوانترها نیز ممکن است بُروز کند. علائم این بیماری حاصل تخریب تدریجی سلولهای عصبی در بخشهایی از مغز میانی است که کنترلکنندهی حرکات بدن است. علائم اولیه چندان چندان مهم بهنظر نمیرسند: احساس ضعف یا سفتی در یکی از اندامها (مثل پا) یا احساس لرزشی خفیف در یکی از دستها در هنگام استراحت. سرانجام، این لرزشها بیشتر و گستردهتر و عضلات سفت میشوند؛ درنتیجه حرکات آهسته و توازن و هماهنگی بین اندامها تضعیف میشود.
زمانی که بیمار از این داروها استفاده کند، میتواند علائمش را کاهش دهد. اما هنگام قطع دارو، ممکن است علائم با شدت بیشتری ادامه پیدا کند. گاهی اوقات پزشک متخصص برای درمان بیماری پارکینسون، جراحی را هم در نظر میگیرد.
آگونیست های دوپامین می توانند عملکرد دوپامین را در مغز تقلید کنند. آنها کمتر از لوودوپا مؤثر هستند ، اما هنگامی که لوودوپا کمتر تأثیرگذار است ، می توانند به عنوان داروهای کمکی مفید باشند.
احتمال اینکه در آینده مبتلا شوید می تواند وجود داشته باشد ولی در حال حاضر به این بیماری مبتلا نیستید.
سفید کردن با بلیچینگ دندان چقدر دوام دارد؟ عوارض و هزینه ها
بیماری پارکینسون در ایران حدود ۲ درصد از افراد مسن را درگیر میکند. با ما باشید تا دربارهی این بیماری اطلاعات مفیدی بهدست آورید.
بیماری پارکینسون سلول های گیرنده مواد شیمیایی در مغز را از بین می برد که با گذشت زمان ، منجر به تغییرات چشمگیر و بروز علائم و عوارض می شود.
در نتیجه، افرادی که در مزارع کار می کنند و با این مواد سر و کار دارند، بیشتر در معرض ابتلا به بیماری پارکینسون خواهند بود.
داروهای آنتیکولینرژیک را اغلب افراد جوانتر مصرف میکنند؛ افرادی که شدیدترین علائم آنها رعشه است.
بعدیدرمان پارکینسون
این عوارض می توانند باعث مشکلات بیماری پارکینسون خفیف جدی سلامت شوند و حتی می توانند کشنده باشند.
این داروها باعث میشود که عملکرد استیل کولین متوقف شود و در این صورت میزان دوپامین مغز افزایش پیدا میکند. در واقع این نوع داروها به عنوان یک جایگزین دوپامین و جلوگیری از تخریب آنها تجویز خواهند شد.
هر سال ، محققان در تلاش هستند تا بفهمند چرا افراد مبتلا به پارکینسون می شوند.
پارکینسون نتیجه کاهش سطح دوپامین در مغز است. ممکن است بتوانید سطح این هورمون را به طور طبیعی با غذا افزایش دهید.